Η αρμονική σύνθεση της διαφορετικότητας βρήκε την έκφρασή της στην Εθνική Λυρική Σκηνή μέσα από τη συμμετοχική παράσταση «Untitled for now: An old fable».

Στις 3 Ιουλίου παρουσιάστηκε στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μια παράσταση πραγματικά πρωτότυπη και πρωτοποριακή. Πρόκειται για το έργο μουσικού θεάτρου με τίτλο «Untitled for now: An old fable», σε σύνθεση Άντη Σκορδή και σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση. Το έργο αυτό είναι αποτέλεσμα εργαστηρίων, στα οποία συμμετείχαν Αθηναίοι έφηβοι και ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες, που φιλοξενούνται σε δομές των κοινωνικών οργανώσεων Κοινωνικό ΕΚΑΒ και Ευρωπαϊκή Έκφραση.

Ο σκηνοθέτης Θέμελης Γλυνάτσης ανέλαβε να αφηγηθεί όχι με λόγια, αλλά με εικόνες, animation και διαρκή κίνηση, μια παλιά ιστορία

«Untitled for now: an old fable»: Εντυπώσεις από την παράσταση του Co-OPERAtive, σε σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση, στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Δυναμική επιστροφή μετά την πανδημία για τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές δράσεις της Λυρικής Σκηνής, με όλους όσοι συμμετείχαν φέτος σε αυτές να παρουσιάζουν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος αλλά και την Εναλλακτική Σκηνή. Μέσα από εργαστήρια διάρκειας κάποιων μηνών παιδιά και έφηβοι, που μέχρι πρότινος δεν είχαν κάποια επαφή με τον κόσμο της τέχνης, γίνονται οι πρωταγωνιστές παραστάσεων, εκπλήσσοντας με το αποτέλεσμα και την ποιότητα της δουλειάς τους το κοινό. Την προηγούμενη Κυριακή σειρά είχε το Co-OPERAtive,το πρώτο διαπολιτισμικό φυτώριο όπερας νέων στην Ευρώπη, που παρουσίασε την παράσταση μουσικού θεάτρου Untitled for now: an old fable, σε μουσική Άντη Σκορδή και σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση.

Τις τελευταίες ημέρες δημοσιεύματα έγκριτων διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης κατηγορούν την Ελλάδα για παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών, που συνεπάγονται απώλεια δεκάδων ίσως και εκατοντάδων ανθρώπινων ζωών στο Αιγαίο. Η δημοσιογραφική έρευνα επικαλείται μαρτυρίες αξιωματούχων του Ελληνικού και Τούρκικου Λιμενικού Σώματος, μαρτυρίες θυμάτων και αυτοπτών μαρτύρων κλπ. Σύμφωνα με συγκεκριμένα στοιχεία της έρευνας, δύο πρόσφυγες ο Σίντι και Ντιτνιέρ, 36 και 33 ετών αντίστοιχα, βρήκαν τραγικό θάνατο στις 16 Σεπτεμβρίου, όταν μέλη του Λιμενικού τους μετέφεραν κρυφά από τη Σάμο στα ανοιχτά του Αιγαίου και τους πέταξαν στη θάλασσα, ενώ δεν ήξεραν κολύμπι. Μάλιστα, αναφέρεται ότι στις εν λόγω περιπτώσεις, όπως και σε πολλές άλλες, δεν χρησιμοποιούνται σωσίβιοι λέμβοι, όχι για λόγους οικονομίας, αλλά και για να μην προκληθούν υποψίες για εκτεταμένες επαναπροωθήσεις, λόγω αυξημένων προμηθειών.

H πανδημία του COVID-19 συνεχίζει να μαστίζει την χώρα μας και αποτελεί ευθύνη όλων μας να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρόκληση. Φέρουμε την ευθύνη αυτή, τόσο σε συλλογικό επίπεδο, ως κοινωνία, όσο και σε ατομικό, με τις προσωπικές μας επιλογές. Σήμερα, το μοναδικό μέσο προστασίας, ουσιαστικά, πραγματικά και αντικειμενικά αποτελεσματικό που διαθέτουμε είναι ο εμβολιασμός.

Το Κοινωνικό ΕΚΑΒ ξεκινά με αφετηρία τη διαπίστωση ότι η κοινωνία μας είναι τραυματισμένη!
Το σύμπτωμα αυτού του τραυματισμού είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, που επεκτείνεται συνεχώς, παίρνοντας ανησυχητικές διαστάσεις. Κοινωνικά αποκλεισμένοι είναι οι άστεγοι, τα παιδιά του δρόμου, αλλά τώρα πλέον και συμπολίτες, που μέχρι πρόσφατα ανήκαν στα λεγόμενα μεσαία στρώματα.

Στο σύγχρονο κόσμο, η τεχνολογική πρόοδος και οι παραγωγικές δυνατότητες αυξάνουν εκθετικά, αλλά παραδόξως βαθαίνουν ταυτόχρονα και οι ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων και των υπολοίπων. Σήμερα, βλέπουμε ανθρώπους που μέχρι πρόσφατα θα χαρακτηρίζαμε ευκατάστατους, να χάνουν τη δουλειά τους, να διώκονται από το σπίτι τους και τελικά να ακυρώνεται η ζωή τους.

Αν οι αποκαλύψεις για κατάχρηση χρήματος από ΜΚΟ συνεχιστούν με αυτή την ένταση, σύντομα θα ενοχοποιηθεί η εθελοντική προσφορά και δράση στο σύνολό της, ενώ η πολιτική ελίτ, η οποία αγνόησε επί χρόνια τις επανειλημμένες συστάσεις εμπειρογνωμόνων, θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις ΜΚΟ σαν ακόμη ένα "ευέλικτο" εργαλείο για την εξυπηρέτηση του πελατειακού συστήματος, της αδιαφάνειας, και της διαφθοράς, καθώς επίσης και για τη συγκάλυψη των τεράστιων και διαχρονικών ευθυνών του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος.

Η Ειδική Γραμματεία Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων με δομές φιλοξενίας από όλη την Ελλάδα οργανώνει Έκθεση έργων ασυνόδευτων ανηλίκων
Φωτογραφίες, σχέδια, κολλάζ, αφίσες, μικροαντικείμενα δημιουργήθηκαν δουλεύοντας με θέμα τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού Τα έργα εκτίθενται έως τις 31 Μαρτίου στο Μητροπολιτικό Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον σε χώρο που αξιοποιεί το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού για την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Η πλειονότητα των παιδιών προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα είναι ηλικίας έως 11 ετών, ενώ όσον αφορά τα ασυνόδευτα πάνω από το 90% είναι άνω των 14 ετών. Το 23% διαμένει σε ανοιχτές δομές φιλοξενίας, ένα 20% στο ΕΣΤΙΑ και μόλις 4% βρίσκεται στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης.

Το να μένει ένας εργαζόμενος σε κοινωνική οργάνωση τρεις ή τέσσερις μήνες χωρίς τον μισθό του δημιουργεί συχνά μια δραματική κατάσταση.

Πρόσφατα η ΑΥΓΗ δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον και εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Αλεξάνδρας Χριστακάκη για τη φροντίδα των ασυνόδευτων ανήλικων προσφυγόπουλων σε δομές του Κοινωνικού ΕΚΑΒ. Με την αφορμή αυτή θα ήθελα να επιχειρήσω μια αντικειμενική αξιολόγηση της κατάστασης που αφορά τους ασυνόδευτους ανήλικους στη χώρα μας. Με τον όρο «αντικειμενική» εννοώ μια κριτική αξιολόγηση, πέρα όμως από τις συνήθεις οξείες πολεμικές που οδηγούν συχνά σε μια ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Εξάλλου, έχω δηλώσει επανειλημμένα την άποψη ότι η σημαντικότερη διαχωριστική γραμμή στο προσφυγικό είναι τελικά αυτή που περνάει μεταξύ της Ελλάδας ως σύνολο και της ασυνέπειας της Ε.Ε. ως προς τις δηλωμένες αρχές της. Θα ήταν συνεπώς προς όφελος της χώρας μας οι πολιτικές δυνάμεις, διατηρώντας βέβαια διαφορετικές προσεγγίσεις, να αναπτύσσουν και έναν ενιαίο λόγο ως προς τη δίκαιη κατανομή των προσπαθειών για την αντιμετώπιση του προσφυγικού σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

FaLang translation system by Faboba

Style Selector

Layout Style

Predefined Colors

Background Image