Για να πετύχει αυτή η προσπάθεια του Κοινωνικού ΕΚΑΒ χρειάζεται και τη δική σου βοήθεια. Εάν κι εσύ θα ήθελες να διαδραματίσεις ενεργό ρόλο στην προσπάθεια μας να επιτύχουμε την αποστολή μας, γίνε Εθελοντής τώρα!
Και η μικρότερη προσφορά σημαίνει πολλά για να βοηθήσει ανθρώπους και ομάδες, οι οποίοι έχουν χάσει τη δυνατότητα να καλύψουν οι ίδιοι τις βασικές τους ανάγκες. Γίνε και εσύ ένας κρίκος στην αλυσίδα προσφοράς του Κοινωνικού ΕΚΑΒ
Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι αποτελούν μια από τις πιο ευαίσθητες και ευάλωτες ομάδες του προσφυγικού πληθυσμού. Παιδιά χωρίς γονείς, χωρίς οικογένεια, έρμαια της εκμετάλλευσης , της κακοποίησης και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Η προσφυγική κρίση που ξεκίνησε το 2015 κατά την οποία ένας τεράστιος αριθμός ατόμων άρχισαν να κινούνται προς την Ευρώπη στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τις διώξεις, έχει οδηγήσει σε μία μεγάλη ανθρωπιστική παγκόσμια τραγωδία. Η Ελλάδα σήμερα φιλοξενεί περίπου 110.000 πρόσφυγες που δεν μπορούν πλέον να ταξιδεύουν νομίμως βαθύτερα στην Ευρώπη.
Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για την με απευθείας ανάθεση προμήθεια αναλώσιμων ειδών καθαρισμού και προσωπικής υγιεινής...
Read MoreΠρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για την απευθείας ανάθεση παροχή υπηρεσιών Τεχνικού Συμβούλου (CPV 85312320-8) και...
Read MoreΠρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για την με απευθείας ανάθεση προμήθεια αναλώσιμων ειδών καθαρισμού για τις Δομές...
Read MoreΕντύπωση κάνουν τα φοβισμένα μάτια του. Σύριος, 18 χρονών, ξανθός. Φαίνεται να μην είναι φτιαγμένος για να αντέξει την σκληρότητα της προσφυγιάς. Και δεν την άντεξε… Τον συναντάμε στον κήπο του ψυχιατρείου. Για μια ώρα μας αγνοεί, ούτε μας κοιτάζει... Σιγά-σιγά ξεθαρρεύει, αρχίζει να μιλάει, πρώτα στα αραβικά... μετά λέμε κάποιες φράσεις στα αγγλικά… Είχε τρεις μήνες να επικοινωνήσει! Έφυγα με την αίσθηση ότι εκείνη την ημέρα είχαμε καταφέρει κάτι σημαντικό.
Το μυαλό μου στοιχειώνουν τα παραπληγικά παιδιά. Η φωνή τους σιγανή, η επαφή τους με τον έξω κόσμο ανύπαρκτη, η ενασχόλησή τους με κάτι δημιουργικό απούσα. Η οικογένεια τις περισσότερες φορές υποστηρικτική, αλλά απομονωμένη. Η προσφυγιά την έχει εξουθενώσει χρειάζεται και αυτή στήριξη. Όταν τελειώνει η μέρα και μένω μόνη, αναρωτιέμαι πως αντέχεται τόση δυστυχία…