Στον πυρήνα κάθε ανθρώπινης ιστορίας υπάρχει μια επιθυμία, να σταθούμε στα πόδια μας, να ακουστούμε, να βρούμε χώρο να υπάρξουμε με αξιοπρέπεια. Αυτή η ανάγκη διατρέχει το ντοκιμαντέρ «I want to be a winner», μια παραγωγή του Κοινωνικού ΕΚΑΒ, που συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Τμήμα Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου. Η ταινία, σε σκηνοθεσία της Χριστίνας Βάζου, ακολουθεί επί τέσσερα χρόνια τη ζωή τριών ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων, που βρέθηκαν στα Κέντρα Φιλοξενίας της οργάνωσης σε μια στιγμή απόλυτης αβεβαιότητας. Δεν είναι μια ιστορία ηρωισμού· είναι η καθημερινή προσπάθεια των παιδιών, τα μικρά τους βήματα, οι φόβοι και οι στιγμές επανεκκίνησης. Μια αφήγηση που δείχνει τον άνθρωπο όπως είναι, χωρίς εξιδανικεύσεις και προκαταλήψεις.

 

Η κάμερα ακολουθεί τον Χαλίλ, τον Ομράν και τον Φερντινάντ σε μια διαδρομή από τον αγώνα της καθημερινότητας, προς τη δημιουργία ενός μέλλοντος που μοιάζει δικό τους. Η Χριστίνα Βάζου γνώρισε τα παιδιά μέσα από την εργασία της στα Κέντρα Φιλοξενίας και η σχέση αυτή έγινε το θεμέλιο του ντοκιμαντέρ. Όπως η ίδια σημειώνει, η εμπιστοσύνη κερδήθηκε με αργό, ανθρώπινο ρυθμό: «Ήξεραν ότι είμαι εκεί κάθε μέρα. Ότι αυτό που χτίζαμε δεν θα ήταν βιαστικό ούτε θα τους εξέθετε». Η διακριτική, σεβαστική προσέγγιση απέναντι στην ευαλωτότητα των παιδιών, χωρίς εντυπωσιασμούς, καθιστά την ταινία μια ουσιαστική ματιά όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και στην κοινωνία που τα περιβάλλει.

 

Η συμμετοχή της ταινίας στο φεστιβάλ Πελοποννήσου δεν είναι απλώς τιμητική. Είναι υπενθύμιση ότι οι ιστορίες των πιο ευάλωτων έχουν θέση στον δημόσιο λόγο και στον πολιτιστικό χώρο και ότι ο κινηματογράφος μπορεί να γίνει γέφυρα κατανόησης, ανοίγοντας συζητήσεις και αναδεικνύοντας πτυχές της πραγματικότητας που συχνά μένουν αθέατες.

 

Το «I want to be a winner» προβάλλεται στις 22 Νοεμβρίου στην Καλαμάτα* και στη Μονεμβασιά**, προσκαλώντας το κοινό να σταθεί απέναντι σε τρεις νέους ανθρώπους που διεκδικούν το αυτονόητο, μια ζωή όπου μπορούν να νικήσουν τον φόβο, την απομόνωση και το παρελθόν που τους σημάδεψε. Για το Κοινωνικό ΕΚΑΒ, η ταινία είναι συνέχεια του καθημερινού μας αγώνα: κανένα παιδί δεν μένει μόνο, η φροντίδα είναι δικαίωμα και ο άνθρωπος βρίσκεται πάντα στο κέντρο κάθε πράξης.